به نام خدای انتقام گیرنده

     دیر زمانی است که جالوتیان یهود فرامین داوود نبی (ع) را در چاه استکبار خود سرنگون کرده ، پیراهن ستاره ی

 شش پرش را به خون جهل گوسفندانه شان آغشته و به یعقوبیان دروغ می بافند...و آن را پرچم خود کرده اند!

دیر زمانی است که جالوتیان یهود ستاره ی شش پر داوود نبی (ع) را به مانند پتک فرعونیان بر سر شما می

کوبند...

      و شما خواهران و برادران فلسطینی به مانند داوود نبی (ع) بر پیشانی نحس استکبار جالوتیان سنگ می پرانید...

     دیر زمانی است که موسای فطرت به طور سینا رفته است و بی خبری در شهر جهالت یهود می چرخد...سامری

صهیونیزم آمده و گوساله اش با فریب زر و زور و تزویر، که بع بع اش گوش جهانیان را از شنیدن فریاد مظلومانه تان باز

داشته است!

     یهود خود و جهان را با بهانه های بنی اسرائیلی فریب داده است و نصیحت های هارون های جانشین دیگر راه به

جایی نمی برد...

     دیر زمانی است که فرعونیان یهود کودکانتان را به خاک و خون می کشند...غافل از کودکان دیگری که در دامان

سرزمین "فرعون رانان" رشد می کنند و با تمام کودکی شان سیلی محکم سنگ های خود را بر صورت نکبت یهود

می کوبند!

     دیر زمانی است که از درخواست موسی می گذرد: ای قوم من! با من همراه شوید تا سرزمین تان را دوباره به

دست آورید! و پاسخ قوم سست ایمانش که: ای موسی! تو و خدایت بروید و بجنگید! ما پس از پیروزی می آییم! و

غضب خداوند در جواب گستاخانه شان... چهل سال آوارگی در صحرا...

     آنها که اجدادشان از کمک به خودشان به رهبری موسای نبی (ع) پا پس کشیدند، نعمت های الهی را کفران

کردند و مغضوب الی الابد خدا شدند تا همیشه سرگردان بمانند، حال بعد از قرن ها به فکر افتاده و این بار به

سرکردگی طاغوت اعظم ، شیطان لعین بر شما یورش آورده اند....

باشد که سنگ های ید داوودی تان ستاره ی داوود را بشکند!

رهاورد

خوشا یاران کزین ویرانه رستند



زدل بند تعلقها گسستند



زمردى پشت شیطان درون را



چه زیبا در شبانگاهان شکستند



فریب این جهان و نفس خود را



نخوردند و زدام خویش جستند



زاین دنیاى بى مهر و محبت



گذر کردند و با پاکان نشستند



خوشا یاران که در عهد جوانى



کتاب پست خودبینى ببستند



به وقت وصل و پایان جدایى



توگوئى از شراب عشق مستند



خوشا یاران عهد خون و ایثار



که نیکوخویش بشکستندو رستند

رهاورد

      وی در کارتون خود موسوی را به تصویر کشیده که در حال کار با یک لپ تاپ آمریکایی(اپل) است

و اعلام می کند که : زهرا! همه می گویند کاری بکنیم! و همسرش(زهرا رهنورد) نیز در پاسخ

وی اعلام می کند که خوب یه مصاحبه با خودت بکن، بیانیه ای بده، ...

      این کارتون و اعتراضات دیگر حامیان خارجی و داخلی فتنه سال گذشته نشان از این دارد که عملا

عمر جنبش سبز و سران فتنه در ایران به پایان رسیده و هیچ یک از بیانیه ها و اقدامات اخیر آن ها

نیز چه در داخل کشور و چه خارج تاثیری نداشته و بعبارتی پایان عمر و خزان فتنه گران سر رسیده

است که اینگونه خارج نشینان و داخلی ها از بی تاثیر بودن اقدامات سران فتنه انتقاد می کنند و از

این افراد نا امید گشته اند.

رهبر ما به مسؤولی نیاز دارد که بداند بیانات ایشان را باید «سرلوحه» قرار داد، نه بر سر «لوح».

رهبر ما به مستمعی نیاز دارد که بداند سخنان رهبری معنایش چیست و چرا گفته می شود ؟و اگر این سخنان

درست است چرا درست است؟ (نه آن که قبل از شروع سخن، بداند که درست است! )

رهبر ما به «جان بر کف»ی نیاز دارد که بداند برای چه چیز جان خود را بر کف می گذارد؟

رهبر ما به دوستداری نیاز دارد که بداند بر جای پای رهبری باید -نه فقط «لب» بلکه - «پا» هم گذاشت .

رهبر ما به تحلیلگری نیاز دارد که بداند «حکم» رهبری حرف آخر است، اما «حرف» رهبری لزوما حرف آخر نیست.

رهبر ما به شعاردهنده ای نیاز دارد که بداند رهبر از «عمل» بیشتر از «شعار» خوشش میاید.

رهبر ما به نظاره گرانی نیاز دارد که به او خیره نشوند، چرا که دیده ی خیره شده، نه محل خیره شدن را به

وضوح می بیند و نه اطرافش را.

رهبر ما به منتقدی نیاز دارد که بداند «باید» انتقاد کرد، اما باید «خیرخواهانه» انتقاد کرد.

رهبر ما به مخالفی نیاز دارد که بداند مخالفت او مانعی بر سر راه رهبری در پیمودن راه حق ایجاد نخواهد کرد.

رهبر ما به موافقی نیاز دارد که بداند مخالف رهبری لزوما «ضد اسلام» نیست.

رهبر ما به دشمنی نیاز دارد که بداند دشمنی با او سودی ندارد.
 

خلاصه:  رهبر ما به کسی نیاز دارد که «بداند»

یادت میاد عجب روزائی داشتیم؟
با بعضیا چه ماجرائی داشتیم؟
***

***
یادم میاد یه “چیز” شبیه شیطون
زبونشم دراز و بند قیطون!
***
نشسته بود تو جلدِ چندتا آدم
تا کَر کنن گوش تمومه عالم
***
***
قصه کشک و دوغ زیاد میگفتن
از "چپ" و "راست" دروغ زیاد می گفتن
***
روده ی راست توی شکم نداشتن
دماغشون می سوخت و غم نداشتن
***
***
یادت میاد عجب روزائی داشتیم؟
با بعضیا چه ماجرائی داشتیم؟
***
یادم میاد نه غزه بود نه لبنان
کل وطن شدن فدای تهران!
***
شایعه های آنچنانی داشتن
با اَجنبی کلی تبانی داشتن
***
چه کشته ها که زندگی می کردن
چه گُنده ها که بندگی می کردن
***
عاطفه ی امام و اون سعیده
توسلی که بود خودش پدیده!
***
یادت میاد عجب روزائی داشتیم؟
با بعضیا چه ماجرائی داشتیم؟
***
خودم دیدم که آخرش چه ها شد
که فتنه گر "چیز" شد و کله پا شد
***
خوب میدونن کی هستن و چی هستن
خلاصه غم برک زدن نشستن
***
میکروبا جیم زدن عزا گرفتن
از خودشون درد و وبا گرفتن
***
آهای شما که اهل این دیارین
فتنه ی سبزو یادتون میارین؟
***


***
یادت میاد عجب روزائی داشتیم؟
با بعضیا چه ماجرائی داشتیم؟

فرمانده داشت با شور و حرارت صحبت می‌كرد. وظایف را تقسیم می‌كرد و گروه‌ها یكی یكی توجیه می‌شدند. یك دفعه یادش آمد باید خبری را به قرارگاه برساند. سرش را چرخاند؛ پسر بچه‌ای بسیجی را توی جمع دید. گفت: «تو پاشو با اون موتور سریع برو عقب این پیغام رو بده.»

پسر بچه بلند شد. خواست بگوید موتورسواری بلد نیستم، ولی فرمانده آنقدر با ابهت گفته بود كه نتوانست. دوید سمت موتور، موتور را توی دست گرفت و شروع كرد به دویدن. صدای خنده‏ی همه‏ی رزمنده‌ها بلند شد.

• عراقی‌ها گشته بودند، پیدایش كرده بودند. آورده بودند جلوی دوربین برای مصاحبه. قد و قواره‌اش، صورت بدون مویش، صدای بچه‌گانه‌اش، همه چیز جور بود.

پرسیدند: «كی تو را به زور فرستاده جبهه؟»

گفت: «نمی‌آوردنم. به زور آمدم، با گریه و التماس.»

گفتند: «اگر صدام آزادت كنه چی كار می‌كنی؟»

گفت: «ما رهبر داریم هر چی رهبرمون بگه.»

به وبلاگ حکمت خوش آمدید

ضمن عرض سلام و خوش آمد حضور بازدیدکنندگان محترم یادآور می شویم در

صورت باز نشدن هر یک از عکس ها روی آن کلیک راست نموده و

گزینه ی «show picture» را انتخاب نمایید.

 جهت نوشتن نظر روی عنوان نظر بدهید  در پایان

هرمطلب کلیک کنید .

فراموش نکنید نظرات شما راهگشاست.

     با سلام و احترام

      بنا به پیشنهاد یکی از دوستان خوش ذوق ، مبنی بر اختصاص فضایی جهت قرار دادن

  نظرات دوستان  ، ازاین پس نظرات جالب و قابل انعکاس در معرض عموم  را در صفحه ی 

اصلی وبلاگ « به نام خود کاربر » قرار خواهیم داد .             

                                                                                                با سپاس فراوان

                                                                                                 فرماندهی حوزه